B R A B A N T I N O N TW I K K E L I N G | 2 0 2 2 7 In 1863 werd Tilburg bereikbaar per spoor en er kwam een werkplaats voor “herstellingen voor rollend materieel”. Intussen was de textielindustrie op stoom gekomen. In rap tempo ontwikkelde de stad zich tot een dichtbevolkt woon-werk gebied. Met een textielindustrie die uitgroeide tot de grootste van Nederland. De tot dan toe vooral agrarische gemeenschap transformeerde tot een industriestad. Vanaf midden 19e eeuw tot de jaren 20 van de vorige eeuw groeide de stad met zo’n 50.000 inwoners. In 1917 kwam het gemeentebestuur met het “Algemeen Uitbreidingsplan voor Tilburg”. Het plan ging uit van een ringbanenstelsel rond de oude stad en verdere verdichting. Ook werden onder andere de verbindingen via het kanaal en Piushaven opgenomen. Het plan gaf ruimte voor circa 100.000 inwoners. Dit aantal werd na de Tweede Wereldoorlog bereikt. Als basis voor de wederopbouw werd vervolgens het “Uitbreidingsplan in Hoofdzaak” opgesteld, dat uitging van 200.000 inwoners in het jaar 2000. In de wederopbouwperiode kwamen buiten de ringbanen grote stadsuitbreidingen, industrieterreinen en voorzieningen zoals de universiteit. Ook waren er, door de opkomst van de auto, infrastructurele doorbraken in de oude stad. Een verstedelijkingsproces dat rond 1970 volop zichtbaar was in de stad. Juist op het moment van de teloorgang van de textielindustrie, het proces van ontzuiling en de afnemende invloed van de katholieke kerk. Het was een belangrijk keerpunt in de sociaalmaatschappelijke en economische positie van de stad. DE STEDELIJKE ONTWIKKELING VAN TILBURG KWAM ZO’N 200 JAAR GELEDEN OP GANG MET DE AANLEG VAN DE RIJKSWEG THOLEN-GRAVE. DEZE RIJKSWEG MAAKTE TILBURG NIET ALLEEN ONDERDEEL VAN EEN GROTER GEHEEL, MAAR MARKEERDE OOK EEN CENTRALE PLEK VOOR BESTUUR EN HANDEL, IN HET NETWERK VAN LINTEN EN BUURTSCHAPPEN.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=